Karolina Konopka – Do ostatniej łzy

Artystka przygląda się występującym w warunkach domowych zjawiskom budzącym zdziwienie, dokuczliwym złudzeniom, niepowodzeniom wyobraźni i metafizycznym objawieniom.

Pierwsza indywidualna wystawa Karoliny Konopki w Galerii Bielskiej BWA prezentuje najnowsze prace artystki, obejmujące obiekty site-specific, rzeźby, malarstwo oraz performatywne działania dokamerowe. Tematem wystawy jest dokumentacja życia codziennego, która staje się manifestacją życia politycznego. Karolinę Konopkę interesują domowe anomalie, abiektalne sytuacje, które zamyka w przypadkowe kadry, tworząc sugestywne obrazy z elementami grozy.

W procesie demistyfikowania historii intymnych, polityka pojawia się w domu pod postacią zmory i sprawia, że poukładane życie domowe prowadzi do wyrzeczeń przybierających formę wycofania z życia wspólnotowego. Artystka poszukuje antidotum na bezsilność w drobnych przyjemnościach i sytuacjach towarzyskich.

Paulina Darłak, osoba kuratorska:

Wystawa „Do ostatniej łzy” Karoliny Konopki jest pokazem nowego cyklu prac, w którym artystka wykorzystuje wywrotowy potencjał rytuałów, obrzędów oraz intymnych praktyk domowych do tworzenia narracji opartych na pozornie banalnych czynnościach. Te codzienne gesty – przygotowywanie jedzenia, tworzenie przestrzeni czy poruszanie się w niej – stają się sposobem na wyrwanie się ze snu.

Tytułowe łzy, będące reakcją oka na drażniącą substancję uwalnianą podczas krojenia cebuli, to somatyczny objaw osadzony poza dyskursem psychoterapeutycznym. Nie wyrażają negatywnego ani pozytywnego afektu, lecz stają się manifestacją rutynowej aktywności domowej – wytrwałej walki z codziennymi trudnościami, trwającej do ostatniej kropli. Artystka bada, w jaki sposób drobne czynności wymagające minimalnej sprawczości mogą stać się formą pocieszenia, zwłaszcza w obliczu wyczerpania typowego dla epizodów stagnacji i wypalenia. Karolina Konopka swobodnie operuje różnymi mediami, tworząc półautobiograficzne narracje mocno osadzone w codzienności, którą umieszcza w szerszym kontekście napięć wynikających z przemian politycznych, nawarstwiających się kryzysów, zarówno społecznych jak i prywatnych.

Artystka przygląda się występującym w warunkach domowych zjawiskom budzącym zdziwienie, dokuczliwym złudzeniom, niepowodzeniom wyobraźni i metafizycznym objawieniom. Zjawisko – słowo, które sugeruje wyłom w tym, co znane, dysonans, prześwit poza codzienność przez który zagląda emanacja obecności czegoś nieznanego. Na wystawie Karoliny Konopki wyłaniają się zjawiska niby znajome, ale mające w sobie coś z eklektycznej materii snu. Ten stan „pomiędzy” sprawia, że przyglądamy się im podejrzliwie. Zalegające, poukrywane oraz zapomniane resztki rozkoszy i okruszki przyjemności, przybierają postać domowej zjawy. Niepotrzebne, gromadzące się, desperacko upchane przedmioty przywołują obecność Kikimory – echa dawnych wierzeń, domowej upiorzycy, niosącej brud i bałagan po kątach z wszystkich porzuconych rzeczy. Kikimora to metafora wewnętrznego chaosu, która wplątuje się w sny i przemienia je w powracające koszmary. Strach przed nią wytworzył rytuały ochronne - najprostszy sposób na jej przepędzenie to utrzymanie porządku. Wierzono, że zmora nie pojawi się w domu czystym jak łza, w którym wszystko jest na swoim miejscu. Według tradycji ludowej brudny dom to smutne życie.

Wnętrza mieszkalne to nie tylko domowniczki i domownicy, ale również ich wewnętrzne fantazje, sekrety, przyzwyczajenia, automatyzmy, mechanizmy behawioralne – rytualne lub natrętne. Karolina Konopka obserwuje złożone relacje między codziennymi rytuałami a psychicznym i społecznym funkcjonowaniem. Bada wpływ domowości na zbiorowe doświadczenia, politykę codziennego życia – między teoriami, fikcją, wróżbą i mitem, zarówno w warstwie materialnej jak i symbolicznej. Zanurzenie się we łzach prowadzi do transformacji, której potencjał znajduje się w historiach o intymności, życiu prywatnym i społecznym.

Łzy podobnie jak goście, przychodzą bez zaproszenia. Impreza, to sytuacja społeczna, w której można pozwolić sobie na więcej. Dziura w czasie przeznaczona na beztroską zabawę, która kryje w sobie obietnicę wyrwania się od złożonej rzeczywistości poprzez chwilowe zatrzymanie i wzajemne podnoszenie się na duchu.

Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała, ul. 3 Maja 11
Karolina Konopka – „Do ostatniej łzy”
21 marca – 22 kwietnia 2025 (sala dolna)
Osoba kuratorska: Paulina Darłak
wernisaż: piątek, 21 marca 2025, godz. 18.30

Karolina Konopka – absolwentka Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (2020). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019). Zajmuje się działaniami z zakresu: wideo, malarstwa, rzeźby, instalacji. Interesuje ją sztuka cukiernicza, garmażeryjna, zagadnienie kultury masowej, konsumpcjonizm, jedzenie wyrzucone, jak i to na talerzu, obrzędy, tradycje i rytuały zakorzenione w polskiej kulturze. Przeszukuje Internet, lumpeksy, śmietniki i kataloguje znalezione tam rzeczy.
Autorka wystaw indywidualnych, m.in. „Gyburstag” (CSW Kronika, Bytom, 2022), „Czekoladopodobne i tłusta masa” (Eskaem, Gdańsk, 2022), „Tortologia” (BWA Katowice, Katowice, 2020), „Niższy biszkopt” (Galeria Dobro, Olsztyn, 2020). Uczestniczka wystaw zbiorowych, festiwali i projektów. Laureatka wyróżnienia krytyków sztuki i wyróżnienia honorowego za projekt „Tortologia,” w konkursie Najlepsze Dyplomy ASP (Gdańsk, 2021). Laureatka Nagrody Concordia Design w siódmej edycji Konkursu Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów (Wrocław, 2021).
Na zdjęciu: Karolina Konopka, fot. Mateusz Grzelak

Paulina Darłak
– absolwentka historii sztuki i specjalizacji kuratorskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Zrealizowała stypendium Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki w zespole kuratorskim w Warszawie oraz w Konsthall C. w Sztokholmie (Szwecja). Pracuje w Galerii Bielskiej BWA.

Na zdjęciu Paulina Darłak, fot. Karolina Konopka

Więcej o artystce i jej realizacjach:
Na Instagramie Karoliny Konopki >>
Solo Show, zobacz wideo >>
Pracownie do wglądu; czytaj rozmowę Agnieszki Jankowskiej-Marzec
z Karoliną Konopką, oglądaj zdjęcia pracowni artystki >>

POLA NUDA – „wyspa cnoty. Rozchyla uda, stawia namioty. [...]"
– piosenkarka lat dwudziestych XXI wieku.
Tworzy electropopowe piosenki utrzymane w lo-fi stylizacji.
Znana z singli „Wyspa cnoty", „Twój Stary", „Meduza",
„Królewna z bursztynu", „Kuchnia Fusion" i „Ramiona".
Występowała na festiwalach takich jak OFF Festiwal,
Great September oraz w klubie SPATiF i w Chmurach.
Prowadzi audycję muzyczną o wstydliwych piosenkach
-„Brudy" - z bogdanem sėkalskim.
Od paru lat myśli o wydaniu albumu
oraz kostiumie maka na Monte Cassino.

Wydarzenia towarzyszące

Dostępność

• Niektóre elementy aranżacji wystawy mogą stanowić przeszkodę dla osób poruszających się na wózku inwalidzkim.
• W sali wystawowej słychać cichy dźwięk krojenia cebuli, który jest elementem prezentowanego wideo.
• Rzeźby można dotykać tylko podczas oprowadzania haptycznego z udziałem pracownicy galerii.

• W przestrzeni wystawy znajdują się miejsca siedzące.
• Istnieje możliwość uzyskania wsparcia asystenta. Zwróć się do osób opiekujących się ekspozycją (kasa przy wejściu do sali dolnej).

Zapraszamy na Ciche poniedziałki i Oprowadzanki – z niemowlakiem na wystawę.

Patronat medialny

Media o wystawie

Marek Kowalski, audycja o wystawach w Galerii Bielskiej BWA, marzec 2025