Patrycja Orzechowska – Rzeczy, które się wycofują

Wystawa prac Patrycji Orzechowskiej jest zbiorem zagadkowych przedmiotów, zawierających tymczasowe sojusze, zbiorem rzeczy, mających swoją „ciemną stronę”.

Wystawa Patrycji Orzechowskiej pt. „Rzeczy, które się wycofują” prezentuje zrealizowane w ostatnich czterech latach rzeźby, obiekty i instalacje, będące wynikiem fascynacji artystki światem materialnym oraz życiem rzeczy, a także czerpania z doświadczeń teatru przedmiotu.
Kuratorką wystawy jest Anna Mituś.
Projekt dźwięku – Czarny Latawiec.

Anna Mituś:
Ta wystawa będzie o nas o tyle, o ile będzie o obiektach, które w jakimś stopniu, jako ludzie, powołaliśmy do życia. Przede wszystkim jednak będzie o „ciemnej stronie” rzeczy. Tej, która wycofuje się z relacji z człowiekiem. Jest, nawet jeśli nas by nie było.

Wystawa prac Patrycji Orzechowskiej jest zbiorem zagadkowych przedmiotów, zawierających tymczasowe sojusze. Zanurzając się w jej sensorium, łatwo da się rozpoznać niektóre jej części: hak, rdza, miękkie, twarde, ziemia, glina, szpikulec, gwóźdź, klatka, fałda, naczynie, różnica: pełne/puste. Rozpoznawanie opiera się na różnicy. Od tego zaczynamy. Używając wzroku, niektóre układy kresek rozpoznajemy jako rysy ludzkiej twarzy (to ewolucyjne przystosowanie), dwa wydłużone trójkąty, to nożyce. Co jednak dzieje się, kiedy zaciera się wyrachowana czytelność funkcji nadanej przedmiotom przez ich twórców, gdy te tracą swój gospodarczy i ekonomiczny sens? Inteligencja, ludzka czy sztuczna, łaknie odniesień, porównań, podobieństw. Ignoruje to, co niejasne i z jej perspektywy bezsensowne. Na tym napięciu pracują obiekty Orzechowskiej. Zahaczają się o skojarzenia i trzymają tak długo, jak się da. Przyciągają i za moment odpychają. Wycofują się z pierwszych emocji, wciągają spojrzenie w dziwne, paradoksalne interpretacje, które rozmijają się z datowaniem gromadzonych przez artystkę przedmiotów. Tworzą nowe kombinacje, żadne z nich jednak nie są trwałe ani ostateczne.
Można ujrzeć w nich obraz depresji antropocentrycznego, racjonalnego świata i rosnącego wpływu – oraz niejasnych kompetencji – samouczących się sieci neuronowych. Tymczasowo złączone, splątane na chwilę tylko drutem, czy gumką, rzeczy te rozumieć można też inaczej. Ich struktura ma bowiem składnię magiczną. Sięga po, znane z szamanizmu i innych rytuałów religijnych, związki sztuki z przedjęzykowym i przedracjonalnym performatywem działania w świecie.
Zaprezentowane na wystawie obiekty opowiadają nielinearną historię, w której czas i przestrzeń ulegają zakrzywieniu. Jeśli moglibyśmy ujrzeć ludzką opowieść o świecie jako płaszczyznę, to byłaby ona podarta na strzępy i zmięta. To zaś na co patrzymy, to tylko wycinki rzeczywistości, w której bierzemy udział. Artystka intuicyjnie odwołuje się do wciąż niejasnych właściwości materii oraz do pierwszych impulsów ludzkiego z nią działania, których celem jest negocjacja możliwości przetrwania.

 

 
Patrycja OrzechowskaPatrycja Orzechowska — artystka wizualna, autorka książek artystycznych; zajmuje się fotografią, kolażem, ceramiką, instalacją, zbieractwem, grafiką użytkową i ready mades.
Urodzona w 1974 roku w Bydgoszczy. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki, o kierunku grafika, w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu; wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Jej prace były prezentowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Założycielka wydawnictwa JAMI Issue. W swoich ostatnich realizacjach zajmuje się głównie OOO (Object-Oriented Ontology) ontologią zorientowaną na przedmiot i relację ludzie – przedmioty. Artystka mieszka i pracuje w Gdańsku. Na zdjęciu: Patrycja Orzechowska. fot. Andrzej Karmasz
Więcej na stronie internetowej artystki >>



Anna MituśAnna Mituś – kuratorka, krytyczka i historyczka sztuki współczesnej. Ukończyła germanistykę i historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 2003–2021 związana z BWA Wrocław, jako autorka tekstów, kuratorka wystaw; od 2008 roku redaktorka naczelna magazynu „Biuro”. Od 2017 roku współautorka programu galerii Awangarda; od 2019 roku kierowała programem galerii BWA Wrocław Główny. Zajmuje się relacją sztuki z innymi obszarami rzeczywistości. Teksty o sztuce publikowała m.in. w „Obiegu”, „Umelec Magazine”, „Odrze” i „Szumie”. W latach 2010–2014 członkini Rady Artystycznej Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. We wrześniu 2014 roku w jej redakcji ukazała się książka „Agresywna niewinność. Historia grupy Luxus”.
Na zdjęciu Anka Mituś, fot. Natalia Kabanow

 

Czarny Latawiec/Daniel Brożek – artysta dźwiękowy i krytyk muzyczny. Kurator Sceny Dźwiękowej Przeglądu Sztuki Survival i cyklu warsztatowo-koncertowego Canti Spazializzati. Współpracuje z magazynem Glissando, Pracownią Badań Pejzażu Dźwiękowego Uniwersytetu Wrocławskiego, galerią PLATO w czeskiej Ostrawie, festiwalem Sanatorium Dźwięku, prowadzi bloga Canti Illuminati. Wykładowca studiów podyplomowych Dźwięk i Audiosfera Uniwersytetu Wrocławskiego. W projekcie Czarny Latawiec jest autorem albumów muzycznych, instalacji dźwiękowych i utworów dla teatru, jego kompozycje i sety DJ’skie to wyraz zadumy nad ponadczasowością rytmu ziemi Afrów i mocą nierównomiernie temperowanych strojeń.

 Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
Patrycja Orzechowska – Rzeczy, które się wycofują

1 września – 1 października 2023 (sala dolna)
wernisaż: piątek, 1 września, godz. 17.00
kuratorka – Anna Mituś
Projekt dźwięku – Czarny Latawiec

Oprowadzanie kuratorskie i spotkanie z artystką: czwartek, 28 września, godz. 17.00, wstęp wolny
Uwaga!
Wystawa trwa do niedzieli 1 października 2023.

Więcej o artystce w Culture.pl >>

Zobacz 10. Wystawę Kuratorską Bielskiej Jesieni 2018 „Dzieci światła”, w której uczestniczyła m.in. Patrycja Orzechowska >>
oraz zaprojektowany przez Patrycję Orzechowską katalog wystawy „Dzieci światła” >>

Wydarzenia towarzyszące

Mecenas Galerii Bielskiej BWA

Patroni medialni

W mediach o wystawie