Piotr C. Kowalski i Inni – BARDZO BOBRA WYSTAWA nie bardzo dobrych bobrów i nie tylko
Na bielskiej wystawie poznamy najnowszą fascynację Piotra C. Kowalskiego – obserwację bobrów. Artysta dokumentuje „twórczą” pracę zmyślnych ssaków. Zobaczymy instalację z bobrzymi „rzeźbami” oraz obrazy malowane przez naturę.
Piotr C. Kowalski od malowania klasycznych obrazów pejzażu, przeszedł do malowania ich „pejzażem”. Płótna były rozmywane deszczem, smagane i łamane wiatrem. Farby artystyczne na obrazach zastąpił barwnikami naturalnymi już na początku lat 80. XX wieku: jagodami, wiśniami i innymi owocami. Kładł również płótna na ziemi i pozwalał zostawiać ślady zwierzętom i ptakom. Wystawa w Galerii Bielskiej BWA ukazuje najnowszą fascynację artysty – obserwowanie bobrzej rodziny w naturalnym dla tych gryzoni środowisku.
Agata Smalcerz:
Piotr C. Kowalski jest artystą, który od wielu lat angażuje przyrodę do współtworzenia swojej sztuki. Płótna, początkowo malowane sokiem owoców leśnych, z czasem zostały poddane procesom naturalnej ingerencji deszczu, śniegu, spadających liści i owoców, śladów zwierząt itp. Zasadę tę zastosował artysta także w obrazach miejskich: „Przejściowych” (kiedy na zagruntowanym na biało płótnie rozłożonym na bruku odbijają ślady butów przechodzący ludzie) lub „Przejezdnych” (zachlapanych przez przejeżdżające samochody). Nazwy innych cykli z określeniami: przerżnięte, zardzewiałe, podwędzone – sugerują metodę twórczą artysty, który nie kreuje się na twórcę, a jedynie współtwórcę obrazów. Oddzielnym cyklem, realizowanym wspólnie z Joanną Janiak, były „Obrazy mroźne”, które powstawały w odpowiednio niskich temperaturach – były „malowane” mrozem.
Wystawa w Galerii Bielskiej BWA pokazuje najnowszą fascynację Piotra C. Kowalskiego odnoszącą się do rzeźbiarskiego charakteru pracy bobrów. Długie siekacze tych gryzoni służą im jak dłuta, a ścinane drzewa przybierają charakterystyczne kształty. Instalacja, będąca jednym z elementów ekspozycji, to owoc działalności rodziny bobrów, które zagościły w wiejskiej posiadłości artysty w Wielkopolsce. Zgromadzone artefakty uzupełnione będą dokumentacją fotograficzną i filmową oraz innymi obiektami i obrazami artysty z cyklu „Piły”. Wśród nich „Piła nr 2” powstała w wyniku działania rdzy na płótno, którego rewers pokryty jest naklejkami, zdjęciami i dokumentami związanymi z obroną Puszczy Białowieskiej. Obraz prezentowany na 44. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2019.
Piotr C. Kowalski kilkakrotnie uczestniczył w Bielskiej Jesieni: w 1997 roku jego obraz „Hermanice 2–9.09.1995”, z użyciem czeremchy, uzyskał Srebrny Medal i nagrodę Wojewody Bielskiego, w 2011 roku – „Obraz mroźny -17˚C” – wyróżnienie regulaminowe, wspólnie z Joanną Janiak.
Wystawie towarzyszyć będą warsztaty plastyczne dla dzieci i młodzieży związane z tematyką bobrów, prowadzone przez autora wystawy.
Piotr C. Kowalski:
Bobry pojawiły się u nas w Nienawiszczu siedem lat temu.
Pejzaż zmieniał się, zmienił się i zmienia się nieustannie.
Bobry są, ale jakoby ich nie było, gdyż ich nie widać, nie słychać i nie czuć.
Ale na wystawie BARDZO BOBREJ w Bielsku-Białej będą.
Zygmunt Bauman, list do Piotra C. Kowalskiego z 30 listopada 1998 roku, fragment; w katalogu „Piotr C. Kowalski i inni”, Galeria Miejska w Poznaniu Arsenał, 2001, str. 93:
(...) Pana utwory lepiej od innych zwłokę znoszą, bo one wszak się nie starzeją, udało się Panu gdzieś uparcie pędzącą przyrodę za nogi chwycić i w jej własny pomnik mniej od niej kruchliwy, przekuć (...).
Tak, Pan maluje to, co czuje pod stopami (ja staram się, z o ile mniej dokładnymi skutkami, z tegoż miejsca rwać przędzę do myślowych tkanin).
Piotr C. Kowalski. Urodzony w 1951 roku w Mieszkowie koło Jarocina. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny); dyplom z malarstwa pod kierunkiem prof. Stanisława Teisseyre’a (1978). Profesor zwyczajny. W latach 2010–2014 był kierownikiem Katedry Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie. W latach 2014–2017 prowadził Pracownię Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Obecnie prowadzi X Pracownię Malarstwa na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz w Collegium da Vinci w Poznaniu.
Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. II nagrody w 33. Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa Bielska Jesień ’97, organizowanej przez Galerię Bielską BWA (1997), a także wyróżnienia regulaminowego (razem z Joanną Janiak) w 40. edycji tej wystawy (2011). Od 2004 roku wspólnie z Joanną Janiak realizuje cykle „Megabajty malowania” i „Obrazy mroźne”.
Autor ponad 60 wystaw, ostatnio m.in.: „Moja archeologia”, Instytut Archeologii UAM, Poznań (2019), „In unserem Garten”, Stiftung Fürst-Pückler-Park, Bad Muskau – z Joanną Janiak (2017), „Obrazy Przejściowe”, Grünberg – Zielona Góra, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra (2017), „Mroźno. Obrazy i sound space”, Filharmonia im. M. Karłowicza, Szczecin (z Joanną Janiak i Rafałem Zapałą (2017), „Sehr wichtige Ausstellung II”, Museum Junge Kunst, Frankfurt O. (2016), „Z natury rzeczy / The Nature of Things”, BWA Warszawa, Warszawa – z Joanną Janiak (2015), „Malarstwo smaczne”, Galeria Muzeum Śląska Opolskiego, Opole (2014), „Obrazy uniwersalne, lokalne i domowe”, MCSW Elektrownia, Radom – z Joanną Janiak (2012). Swoje prace prezentował na kilkuset wystawach zbiorowych.
Autor cykli obrazów realizowanych bezpośrednio w naturze pt. „Żywa natura”, m.in.: „Obrazów smacznych i niesmacznych”; „Obrazów przejściowych, przejezdnych i przelotnych”; „Obrazów granicznych, przygranicznych i zagranicznych”; „Obrazów grzecznych i grzesznych, czyli niegrzecznych”; „Obrazów malowanych w pełnym słońcu, w cieniu, bez cienia i bez cienia wątpliwości”; „Obrazów skończonych i nieskończonych”; „Obrazów malowanych w schroniskach, na szlaku i takich, które szlak by trafił”; „Obrazów malowanych bez ram, w ramach i w ramach przyjaźni”; „Obrazów malowanych na sztaludze, pod sztalugą i obok sztalugi”; „Obrazów malowanych na wysokim i na niskim poziomie (Giewont i kopalnia miedzi Lubin)”; „Obrazów malowanych w pionie, w poziomie i na odpowiednim poziomie”; „Obrazów malowanych na ogniu i obrazów malowanych na gazie”; „Obrazów malowanych na drzewie i z drzewa, obrazów malowanych szybko, wolno i takich, których zdawać by się mogło, że nie wolno ich malować”. Piotr C. Kowalski mieszka w Wielkopolsce.
Na zdjęciu Piotr C. Kowalski, fot. Joanna Janiak
Więcej informacji i zdjęć prac na stronie artysty >>
Karolina Jabłońska, „PIOTR C. KOWALSKI. Negocjacje natury z malarstwem”, „EXIT” nr 3 (87) 2011 >>
Wernisaż wystawy: piątek, 7 lutego 2020, godz. 18.30.
Wystawa trwa od 7 lutego do 1 marca 2020 roku.
WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE WYSTAWIE
wtorek, 11 lutego 2020, godz. 17.00
Otwarte oprowadzanie po wystawach Piotra C. Kowalskiego i Ireneusza Walczaka.
Widzów oprowadzać będą historyczki sztuki z Galerii Bielskiej BWA: Agata Smalcerz i Ada Piekarska.
środa, 19 lutego 2020, godz. 18.00, wstęp wolny
„Sekretne życie Piotra C.” – wykład Marty Czyż o twórczości Piotra C. Kowalskiego.
Spotkanie z artystą.
Marta Czyż – historyk sztuki, kuratorka wystaw, autorka tekstów o sztuce współczesnej.
DZIEŃ BOBRA – czwartek, 20 lutego 2020
godz. 13.00
Warsztaty prowadzone przez Piotra C. Kowalskiego.
godz. 15.00
„Dobrze panie Bobrze w Krasnogrudzie” – ścieżka edukacyjna.
Prezentacja – Jacek Bożek z Klubu Gaja
____________________________________________
W mediach o wystawie:
TVP3 Katowice, Z kulturą o..., 22.02.2020, od 7'42" >>
Łukasz Karkoszka, O naturze, ludziach i bobrach. Dwie nowe wystawy w Galerii Bielskiej BWA, katowice.wyborcza.pl. Bielsko-Biała >>
(best) Bobry w galerii, Kronika Beskidzka, 20.02.2020, nr 7, str.24 (pdf.>>)
WARSZTATY i WARSZMAMY. Zobacz relację filmową z warsztatów prowadzonych przez Piotra C. Kowalskiego w Galerii Bielskiej BWA. Realizacja: Zuzia Kohnke, Marcin Szendoł, Nowe Studio >>
Relacja filmowa: (1 film)
