Wybrane filmy, fotografie i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2017–2020

Sebastian Cichocki: Są to obiekty „towarzyszące” i „sąsiadujące”. Razem tworzą nową instalację – wypowiedź o konstruowaniu natury, niemożności wyjścia poza antropogeniczny pejzaż.

Wystawa realizacji artysty, zajmującego się efemerycznymi aspektami sztuki, którego twórczość opiera się na działaniach w naturze, wykonującego proste gesty i czynności wśród drzew, krzewów, traw i pól, wtapiającego się całym ciałem w krajobraz. Wystawa ukazuje różne formy dokumentujące działania artysty w rodzinnym Tuchowie w Małopolsce.
Kuratorem wystawy jest Sebastian Cichocki.

Sebastian Cichocki:
Prace Krzysztofa Maniaka powstają podczas wędrówek po lasach, łąkach i wzgórzach w Tuchowie (województwo małopolskie, powiat tarnowski), gdzie artysta mieszka i tworzy. Miejsca te są zarówno tłem dla jego działań, jak i dostarczają budulca do tymczasowych instalacji oraz rekwizytów użytych w performansach.
Przez ostatnią dekadę Maniak zrealizował setki interwencji, działań na obiektach i akcji: od prostych performansów (wydeptywanie ścieżek, przeciskanie się przez krzaki tarnin, mierzenie odstępów między drzewami za pomocą własnego ciała etc.) po bardziej rozbudowane, wieloetapowe działania (np. ze znalezionymi kośćmi sarny, zakończone ich pochówkiem – „Bez tytułu, Sarna, 2017–2018”.

Na wystawie prezentowane są różne formy dokumentowania działań mających miejsce w Tuchowie, m.in. fotografie, filmy, teksty literackie, instalacje, obiekty i książka. Status tych elementów na wystawie jest niejednoznaczny, nie wszystkie z nich można zdefiniować jak autonomiczne dzieła sztuki; nie powstałyby jednak, gdyby nie artystyczna rama działań Krzysztofa Maniaka. Są to obiekty „towarzyszące” i „sąsiadujące”. Razem tworzą nową instalację – wypowiedź o konstruowaniu natury, niemożności wyjścia poza antropogeniczny pejzaż.
Maniak testował dotychczas wiele różnych, nieraz złożonych, form dokumentowania swoich działań – od fotografii i filmu przez rysunek i rzeźbę, do łączonych intermedialnych utworów. Towarzyszyły im również prezentacje znalezionych, zmodyfikowanych obiektów oraz literackie teksty, wprowadzające elementy fikcyjne i konfabulacje. Dokumentacja nie pełni tu wyłącznie roli pomocniczej, odsyłając widza do „prawdziwego doświadczenia”. Przeciwnie, sztuczność dokumentacji podkreśla, jak bardzo zainscenizowana i sfabrykowana jest sama natura.
Każde z ćwiczeń wykonywanych przez Maniaka w środowisku pozamiejskim ukazuje, z humorystyczną dosłownością, „sztuczność” natury: jako pojęcia, bytu i doświadczenia. Natura jest „redagowana” (tak dalece, że niewiele pozostało z „oryginalnego” tekstu, poza pojedynczymi literami, tworzącymi dziś zupełnie nowe słowa), stając się takimi konstruktami jak bukiet polnych kwiatów w wazonie, pole pszenicy czy sosnowy las gospodarczy. Natura nie jest już (czy też raczej nigdy nie była) czymś zewnętrznym wobec człowieka – idealnym, szlachetnym i wzbogacającym duchowo jednostkę „tłem”. Granice pomiędzy mrowiskiem, polem tarnin i hałdą górniczą są tragicznie i groteskowo nieostre. Wystawa „Wybrane filmy, fotografie i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2016–2020” opowiada, za pomocą kilku skromnych wypowiedzi artystycznych, o odtwarzaniu procesów „produkcji natury”, w czasach po końcu natury.

„Wybrane filmy, fotografie i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2017–2020” to druga odsłona wystawy prezentowanej w BWA Tarnów pt. „Wybrane filmy, fotografie, spacery i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2016–2019” (30 października – 24 listopada 2019).
Kuratorem jest Sebastian Cichocki z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie; autorką identyfikacji wizualnej Kaja Gliwa.
Wystawie towarzyszą książka wydana przez BWA Tarnów w partnerstwie z Galerią Bielską BWA pt. „Wybrane prace fotograficzne, dokumentujące działania, interwencje i obserwacje Krzysztofa Maniaka w Tuchowie i okolicach, w latach 2013–2019”, pod redakcją Sebastiana Cichockiego oraz folder z opisem prezentowanych prac i tekstem o wystawie i sztuce Krzysztofa Maniaka. Autorem tekstów w obu wydawnictwach jest Sebastian Cichocki, autorką opracowania graficznego Kaja Gliwa. Teksty posiadają dwie wersje językowe: polska i angielską.

 
Krzysztof Maniak – artysta wizualny.
Urodzony w 1990 roku w Tuchowie.
Studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (2010/2011), a następnie na Wydziale Intermediów ASP w Krakowie, którego jest absolwentem (2015).
Po uzyskaniu tytułu doktora sztuk plastycznych (2018), związany z Katedrą Zjawisk Sztuki Intermediów na Wydziale Intermediów krakowskiej ASP.
Krzysztof Maniak zajmuje się filmem, fotografią i performansem. Jego sztuka bazuje na działaniach w krajobrazie – m.in. wydeptywaniu ścieżek na polach, budowaniu konstrukcji z gałęzi.
Laureat stypendiów i zwycięzca konkursów artystycznych m.in. Talentów Trójki 2013, 14. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii oraz Grand Prix V Salonu wiosennego organizowanego przez BWA w Tarnowie. Swoje prace pokazywał na licznych wystawach zbiorowych, m.in. „Co widać. Polska sztuka dzisiaj” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, „Into the Country” w galerii SALT Ulus w Ankarze, „Mocne stąpanie po ziemi” w BWA w Katowicach i w BWA w Tarnowie, „Polski Las” w Galerii Biała w Lublinie czy „Natura w sztuce” w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, a także wystawach indywidualnych, m.in. „Zatrzymane” w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku czy „Przypomina mi się śnieg” w Galerii BWA Warszawa.
Na zdjęciu: Krzysztof Maniak, fot. archiwum autora
Więcej o wystawach, projektach, rezydencjach, nagrodach i wyróżnieniach oraz filmy i zdjęcia prac na blogu artysty >>
 

Sebastian Cichocki – urodzony w 1975 roku w Gliwicach.
Jest głównym kuratorem Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Był autorem i współautorem wystaw, m.in. w Pawilonie Polonia na 52. i 54. Biennale Sztuki w Wenecji (w 2007 roku z Moniką Sosnowską, w 2011 z Yael Bartaną), „Tęcza w ciemności. O radościach i mękach wiary” w SALT w Stambule i Malmö Konstmuseum, „Robiąc użytek. Życie w epoce postartystycznej, Zofia Rydet. Zapis 1978–1990” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz siedmiu edycji Parku Rzeźby na Bródnie, w tym Weneckiego Biennale na Bródnie. Autor tekstów i książek-wystaw, propagator sztuki w skali 1:1, zajmuje się refleksją środowiskową i praktykami (post)artystycznymi w czasach kryzysu klimatycznego.

Na zdjęciu: Sebastian Cichocki, fot. Tadeusz Rolke

Wybrane filmy, fotografie i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2017–2020
Galeria Bielska BWA, 26 czerwca – 30 sierpnia 2020 roku.

Znaki na ziemi. Finisaż wystawy – piątek, 28 sierpnia 2020 o godz. 19.00
Czytaj więcej o programie finisażu >>

Czytaj więcej o programie wieczoru otwarcia wystaw w piątek, 26 czerwca br. >>

_____________________________________________________________________________________

W mediach o artyście i wystawie:

Marta Odziomek, „Produkcja natury, świetlista ceramika i obce istnienia. Nowe wystawy w Galerii Bielskiej BWA", Wyborcza.pl Katowice, 6 lipca 2020 >>

„Krzysztof Maniak: Spaceruję coraz większymi opłotkami”; z Krzysztofem Maniakiem rozmawia Piotr Policht, Culture.pl (opublikowany 2 marca 2020) >>

„Wybrane filmy, fotografie i obiekty Krzysztofa Maniaka z lat 2017–2020 w Galerii Bielskiej BWA”, magazynszum.pl, 12.08.2020 >>

(m), „W rodzinnym pejzażu - z grzebieniem w ręku. Przeczesując naturę", Kronika Beskidzka, 20.07.2020, str. 25 (pdf.)

Magdalena Nycz, „Wernisaż pod chmurką”, beskidzka24.pl, 27.06.2020 >>

mt, W galerii pachnie sianem, W Bielsku-Białej. Magazyn Samorządowy, 10.07.2020, str. 20 (pdf.)

Magazyn „SZUM” online, Na Dobry Początek, 22-28 czerwca >>
„Magazyn Samorządowy”, bielsko-biala.pl, Otwarcie trzech wystaw w BWA >>
portal goingapp.pl/ Śląsk >> 
„Niezła Sztuka”, niezlasztuka.net  >>
portal polfoto.wordpress.com  >>
portal silesia.kultura >>
portal UM w Bielsku-Białej >>
portal bielsko.info >>
portal seniorzybielsko.pl >>

Oprowadzanie po wystawie

Po wystawie Krzysztofa Maniaka oprowadzają: artysta oraz kurator – Sebastian Cichocki

CO W TRAWIE PISZCZY, letnie warsztaty artystyczne >>